Over onze boerderij
De variëteiten op onze grootste olijvengaard zijn zeker niet gebruikelijk in Midden-Portugal, waarbij sommigen zelfs geen inheemse soorten zijn. Omdat wij promotors zijn van natuurlijke, Portugese productie, schaamden we ons in de eerste jaren hier een beetje voor. Maar de aanplanting brengt een verhaal over onze familie met zich mee, wat zeker iets is om trots op te zijn.
Na vele jaren hard werken in de horeca wilde de familie Passos graag een huisje hebben in hun dorp van herkomst. Ze werden verliefd op een watermolenruïne in Atadoinha. Met wat geluk kochten ze in de jaren '80 de ruïne en verbouwden deze in de loop der jaren tot een vakantiehuis. Het was in 2000 toen ze zich gingen concentreren op het omliggende land en de meeste boeren in de omgeving adviseerden om olijfbomen te planten. Met de nabijheid van de Spaanse grens in de Algarve brachten ze de kennis en olijfbomen terug van het zuiden naar hier. Een gaard met Picual, Arbequina, Manzanilla & Gordal was geboren.
Toen we begonnen met fulltime beheer van de gaarden, hebben we de Manzanilla-variëteit geënt, omdat deze veel problemen gaf zoals het vroeg rijpen en het aantrekken van vele olijfvliegen. We zijn er ook in geslaagd om enkele andere kleine gaarden te kopen met de inheemse variëteit Galega, die hier ook haar vruchten begon af te werpen. We wilden absoluut niet uitspitten wat na 20 jaar tijd weer begon te produceren. En nog belangrijker: Galega heeft een alternatieve koers, dus om te kunnen leven van de verkoop van olijfolie hebben we ook productie nodig in de jaren met lagere opbrengsten van Galega.
Het is nu 2022 en we hebben grote stappen gemaakt, maar ook voor veel uitdagingen gekend. Overstromingen, branden, stormen en een pandemie hebben onze kijk op alles veranderd. We proberen het goede voorbeeld te geven en doen al het werk op een (niet-gecertificeerde) biologische en natuurlijke manier. De kwaliteit wordt met de jaren hoger, maar de hoeveelheid geproduceerde olijfolie moet groeien om onze boerderij financieel duurzaam te maken voor de toekomst.
Omdat we niet veel land bezitten en de Condeixa-gemeenschap niet erg geïnteresseerd is in haar agrarisch erfgoed, verdwijnt de landbouw snel. Er waren ooit 41 olijfmolens in het gebied en nu zijn er geen meer actief. Door ons merk internationaal op de kaart te zetten, samen te werken met eigenaren van traditionele gaarden en hun landbeheer over te nemen en onze productie in andere gebieden te vergroten, kunnen we hopelijk de regio weer op de olijvenkaart zetten.
Wij heten u van harte welkom om langs te komen en zelf te zien hoe wij werken.